Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Αγώνες Μικρών Κλιμακίων στην Τσετσενία (V)

Αγώνες Μικρών Κλιμακίων στην Τσετσενία (V)
Η θέση του Goysko(y)e ΝΔ του Grozny. ΠΗΓΗ

Περίπτωση 5η: Κρατώντας το Αριστερό Πλευρό του Goyskoe Απέναντι σε Επίθεση Ρωσικών Αρμάτων, μεταξύ 21 Μαρτίου – 5 Απριλίου 1996


14 Μαρτίου 1996. Ο Hasmohmad (ψευδώνυμο) και η μικρή ομάδα από εφτά μαχητές από το χωριό Goity μόλις έφτασαν στο Goyskoe. Δεν ήταν ο αρχηγός της ομάδας, μόνο ένας από τους εφτά εθελοντές από το χωριό του υπό τη διοίκηση του SEDangaev [19]. Είχαν μόλις πάρει μέρος σε μια τριήμερη επίθεση εναντίον ρωσικών θέσεων στο Grozny και τώρα, όπως εκατοντάδες άλλοι αυτονομιστές, ήταν στο Goyskoe επειδή σε αυτό το χωριό είχαν μία βάση όπου μπορούσαν να ξεκουράζονται μεταξύ των επιχειρήσεων. Ο Akhmed Zakaev, αρχηγός του 1ου Τομέα της Νοτιοδυτικής Διεύθυνσης των τσετσενικών δυνάμεων, ήταν επίσης στο χωριό. Ο Hussein Isabaev, υφιστάμενος του Zakaev, ήταν επίσης εκεί. Ο Isabaev ήταν από το Goyskoe και ήταν κρίσιμος για την οργάνωση της άμυνας εκεί.

Akhmed Zakayev
Ο Akhmed Zakayev το 1996.
Ο Hasmohmad και η ομάδα του από το Goity έλαβαν τις οδηγίες τους κατευθείαν από τον Isabaev. Υπήρχαν τουλάχιστον άλλες 17 ομάδες στο χωριό σύμφωνα με άλλες τσετσενικές μαρτυρίες. Ο Hasmohmad θυμάται να άκουσε ότι υπήρχαν γύρω στους 160 Τσετσένους μαχητές στο χωριό [20]. Η τσετσενική διοίκηση εγκατέστησε μία βάση μαζί με τον σταθμό διοικήσεως της στο κέντρο του χωριού ενώ οι διάφορες ομάδες απλώθηκαν στην περίμετρο. Οι μισές δυνάμεις κρατήθηκαν στη βάση ως εφεδρεία.

Τη νύχτα που έφτασε ο Hasmohmad στο Goyskoe άκουσε ότι σύμφωνα με πληροφορίες οι Ρώσοι γνώριζαν για τις τσετσενικές δυνάμεις εκεί και θα περικύκλωναν το χωριό το επόμενο πρωί. Γύρω στις έντεκα το βράδυ ο Hasmohmad και η ομάδα του τοποθετήθηκαν σε μία θέση στην περίμετρο και άρχισαν να σκάβουν. Η θέση τους ήταν κοντά στο κανάλι στην ανατολική άκρη του χωριού δίπλα σε κάποια γκαράζ. Πέρα από τα γκαράζ υπήρχαν ανοιχτά πεδία βολής. Εάν οι Ρώσοι επιτίθονταν οι χώροι εξορμήσεως τους θα ήταν σε μέσα σε αυτά τα πεδία αλλά έξω από το βεληνεκές των τσετσενικών όπλων.

Την επόμενη μέρα, πριν την ανατολή του ηλίου, οι Τσετσένοι παρατηρούσαν τους προβολείς εκατοντάδων ρωσικών οχημάτων που κινούνταν για να κυκλώσουν το χωριό. Από τη θέση του Hasmohmad φαινόταν σαν ολόκληρος ο ρωσικός στρατός να ήταν απέναντι τους και ότι το χωριό είχε κυκλωθεί από παντού αν και στην πραγματικότητα οι Ρώσοι είχαν πάρει θέσεις στη βόρεια και ανατολική πλευρά του Goyskoe μόνο. Η δυτική πλευρά του χωριού προστατεύονταν από την πόλη Urus Martan και η νότια πλευρά από την πόλη Komsomolskoye.

Το θέαμα των ρωσικών μονάδων που συγκεντρώνονταν για την επίθεση πανικόβαλε τους χωρικούς και για τουλάχιστον τρεις ημέρες υπήρχε ένα σταθερό ρεύμα πολιτών που εγκατέλειπε το χωριό. Υπήρχαν όμως και άλλοι πρόσφυγες που εμφανίζονταν από την κατεύθυνση του Komsomolskoye. Ο Hasmohmad δεν ήταν σίγουρος από πού έρχονταν αυτοί αλλά ήθελαν να περάσουν από το Goyskoe για να πάνε στην Urus Martan και αλλού.

Κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα ένα τρακτέρ με μία μεγάλη λευκή σημαία και μία πλατφόρμα γεμάτη πρόσφυγες πλησίαζε στο χωριό. Οι Ρώσοι έβαλλαν εναντίον του με όπλα καμπύλης τροχιάς με αποτέλεσμα ο οδηγός να πανικοβληθεί και να πηδήξει από το όχημα. Φαίνονταν ότι αυτό θα κατέληγε στο κανάλι. Ο Dangaev πήδηξε μέσα στη θέση του οδηγού και το σταμάτησε υπό τα σποραδικά πυρά των Ρώσων.

Οι ρωσικές δυνάμεις δεν έβαλλαν εντατικά στο Goyskoe και φαίνονταν ότι είχαν προτεραιότητα να ετοιμάσουν τις δικές τους θέσεις, πράγμα που έδωσε χρόνο στους κατοίκους του χωριού να φύγουν και στους Τσετσένους μαχητές να οργανώσουν τις θέσεις τους. Κατόπιν συμφωνίας οι διοικητές των δύο πλευρών συναντήθηκαν για να μιλήσουν. Η εκδοχή που είναι δημοφιλής μεταξύ των Τσετσένων υποστηρίζει ότι «οι Ρώσοι είπαν ότι πρέπει να παραδοθούμε και ο διοικητής μας τους είπε ότι αυτοί πρέπει να παραδοθούν». Στο τέλος οι δύο πλευρές κατέληξαν ότι θα πολεμούσαν.

Η στρατιωτική δραστηριότητα άρχισε να κλιμακώνεται μία βδομάδα μετά την άφιξη του Hasmohmad. Δεν έγινε χερσαία επίθεση αλλά αεροσκάφη και ελικόπτερα έβαλλαν στις τσετσενικές θέσεις. Μετά οι επιθέσεις σταμάτησαν. «Οι Ρώσοι ήταν μόνο 500 – 600 μ. από εμάς. Μπορούσαμε να τους δούμε και να τους ακούσουμε. Τη νύχτα που είχε ησυχία ακούγαμε τις συζητήσεις τους».

Στις 31 Μαρτίου οι Ρώσοι διενήργησαν ισχυρή αναγνώριση δοκιμάζοντας την τσετσενική άμυνα στη βόρεια και ανατολική πλευρά της περιμέτρου του Goyskoe. Οι Ρώσοι που ήταν απέναντι από την ομάδα του Hasmohmad ήταν ακόμη έξω από το βεληνεκές των όπλων της ομάδας. «Στην ομάδα μου είχαμε μόνο ένα RPG με έξι ρουκέτες. Για το τυφέκιο μου είχα οχτώ γεμιστήρες και περίπου πέντε κουτιά με σφαίρες. Ένα κουτί αντιστοιχούσε σε έναν γεμιστήρα. Έπρεπε να τα βγάλουμε πέρα με αυτά. Έτσι ήμασταν αναγκασμένοι να βάλλουμε βολή κατά βολή με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια μπορούσαμε. Δεν έπρεπε να αστοχούμε. Επιπλέον από αυτά είχαμε ότι μπορούσαμε να πάρουμε από τους Ρώσους. Αυτά ήταν τα πυρομαχικά που είχαμε».

Ο Hasmohmad;ένιωθε τυχερός που βρίσκονταν εκεί που ήταν. Είχαν σκάψει μία μεγάλη θέση που αποκαλούσε «λυκότρυπα» στα όρια ενός ασφαλτοστρωμένου  δρόμου. «Σκάψαμε βαθιά για να ζήσουμε. Δεχόμασταν επίθεση από αεροσκάφη, πυροβολικό και άρματα μάχης. Έπρεπε να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και να μειώσουμε τις απώλειες μας. Ήμασταν τυχεροί γιατί εκείνος ο δρόμος ήταν από άσφαλτο στρωμένη πάνω σε χαλίκι. Μπορέσαμε να σκάψουμε βαθιά και όταν άρχισαν τα εχθρικά πυρά μπήκαμε στις τρύπες μας».

Οι Τσετσένοι έσκαψαν αμυντικές θέσεις σε όλη την περίμετρο. Η απόσταση ανάμεσα στην ομάδα του Hasmohmad και τις γειτονικές της ήταν 100 – 200 μ. Αυτό ήταν σκόπιμο. «Είχαμε αποστάσεις μεταξύ μας για να μπορούμε να θέτουμε τους Ρώσους σε διασταυρούμενα πυρά όταν επιτίθονταν».

Τις επόμενες τρεις ημέρες υπήρχε ησυχία καθώς οι Ρώσοι δεν επανέλαβαν την επίθεση τους. Κυκλοφόρησαν φήμες ότι κάποια άλλα τμήματα είχαν καταστρέψει ρωσικά τεθωρακισμένα και ακόμη ότι είχαν ρίξει ένα ελικόπτερο αλλά δεν μπορούσε να είναι σίγουρο. «Κάπου στο χωριό κάποιοι έβαλλαν εναντίον των Ρώσων από ένα ΒΜΡ αλλά δεν ξέρω ποιος το είχε ή που ήταν».



Ξαφνικά, στις 3 Απριλίου, οι Ρώσοι επιτέθηκαν στο μέσο της ανατολικής πλευράς του χωριού, πιθανόν προσπαθώντας να διαχωρίσουν τους αμυνόμενους στη μέση, χρησιμοποιώντας το κανάλι και έναν παράλληλο δρόμο. «Έβαλλαν με τα άρματα τους και το πυροβολικό, μετά πέταξαν πάνω μας αεροπλάνα και στη συνέχεια μας επιτέθηκαν τα ελικόπτερα τους. Τα ρωσικά τεθωρακισμένα φαινόταν ότι επιτίθονταν κατά μήκος του δρόμου που ήταν μπροστά μας. Μετά βγήκε το πεζικό τους και μας επιτέθηκε. Αρχίσαμε να βάλλουμε στο αποβιβασμένο πεζικό τους όταν ήταν 300 μ. από εμάς. Μπορούσαμε να τους δούμε καθαρά».

Χρησιμοποιώντας διασταυρούμενα πυρά η ομάδα του Hasmohmad και η ομάδα που ήταν στα βόρεια της πολέμησαν ασταμάτητα για να σταματήσουν τους Ρώσους. Είχαν λίγα πυρομαχικά αλλά οι εφεδρικές δυνάμεις έσπευσαν στις θέσεις τους και έσωσαν τη μέρα. Τελικά η ρωσική επίθεση αναχαιτίστηκε και στη συνέχεια οι Ρώσοι αποχώρησαν εξαιτίας των έντονων πυρών RPG από την τσετσενική πλευρά.

Την επόμενη μέρα οι Ρώσοι προσπάθησαν να συμπιέσουν τους Τσετσένους με μία επίθεση με τη μορφή ηλάγρας, επιτιθέμενοι από τη βόρεια και τη νότια πλευρά. Οι εφεδρικές δυνάμεις των Τσετσένων έσπευσαν στα απειλούμενα μέτωπα και η μάχη μαίνονταν τις πρωινές ώρες της 5ης Απριλίου.

Οι Τσετσένοι κράτησαν τις θέσεις τους και οι Ρώσοι αποχώρησαν ξανά στους χώρους εξορμήσεως τους ανατολικά από το χωριό. Οι μάχες συνεχίστηκαν για ένα μήνα μέχρι που οι Τσετσένοι εγκατέλειψαν το Goyskoe. «Ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε. Δεν υπήρχαν φάρμακα ή φαγητό. Πεινούσαμε. Ακόμη περισσότερο δεν είχαμε τα όπλα για να συνεχίσουμε την αντίσταση». Ο Akhmed Zakaev έδωσε την εντολή και όλοι έφυγαν. «Πήγαν σε διάφορα χωριά. Όπως θυμάμαι δεν υπήρχε κάπου μία κύρια βάση. Έτσι πήγαν στο Goity, στην Urus Martan και σε άλλα μέρη. Στο Gekhi, στο Alkhazurovo, στην Komsomolskoye. Η ομάδα μου πήγε στο Tengi-Chu».


Σχόλια: Η μάχη για το Goyskoe κατέστρεψε το χωριό και οι Τσετσένοι τη θεωρούσαν μία από τις τρεις χειρότερες μάχες του πρώτου πολέμου. Απώλειες είχε και η ομάδα του Hasmohmad. Ο ίδιος τραυματίστηκε και έπρεπε να εκκενωθεί στο τέλος του Απριλίου. Ο Dangaev, ο αρχηγός της ομάδας, σκοτώθηκε.

Από τη θέση του ο Hasmohmad ήξερε ότι οι Ρώσοι είχαν υποστεί απώλειες αλλά δεν είχε ιδέα ποιες μπορεί να ήταν. Δεν γνώριζε ότι στις 3 Απριλίου η ομάδα του κατέστρεψε τουλάχιστον ένα ρωσικό άρμα στον δρόμο δίπλα στο κανάλι.

Την Άνοιξη του 1996 οι Τσετσένοι είχαν σταματήσει να υπερασπίζονται σταθερές θέσεις, με εξαίρεση το Bamut. Το γιατί η τσετσενική ηγεσία αποφάσισε να σταθεί στο Goyskoe δεν είναι ξεκάθαρο. Μπορεί να είχε να κάνει με τον διοικητή του τομέα, τον Akhmed Zakaev, ή με άλλους παράγοντες. Ή επειδή το Goyskoe είχε πολλές οδούς διαφυγής προς τα νότια και τα δυτικά ίσως οι Τσετσένοι αποφάσισαν ότι ήταν ένα καλό σημείο για να σταθούν και να προκαλέσουν απώλειες στους Ρώσους.

Στη μάχη για το Goyskoe οι Ρώσοι κατέστρεψαν το χωριό με πυροβολικό και αεροπορικές επιθέσεις αλλά οι πολίτες είχαν ήδη φύγει από τα πρώτα στάδια της επιχείρησης. Η άμυνα του Goyskoe απέδειξε την αξία των καλά κατασκευασμένων θέσεων μάχης, με σκέπαστρα και διασταυρούμενους τομείς βολής. Οι ρωσικές δυνάμεις επικέντρωσαν τις προσπάθειες τους να εισχωρήσουν κατά μήκος των δρόμων που οδηγούσαν στις γέφυρες μέσα στο χωριό και στα στενότερα τμήματα της αμυντικής περιμέτρου στα πλευρά. Ήθελαν να εξασφαλίσουν προγεφυρώματα και να απόμειώσουν τις τσετσενικές δυνάμεις με πυρά πυροβολικού και αεροπορίας.

Σημειώσεις

[19] Το μικρό όνομα άγνωστο.

[20] Άλλες τσετσενικές πηγές τοποθετούν τον αριθμό των Τσετσένων μαχητών στο χωριό στους 350.

Σχετικές αναρτήσεις




Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου